بررسی اثر گلاس یونومر نوری حاوی مقادیر مختلف نانوذرات تیتانیوم دیاکساید بر علیه استرپتوکوک موتانس

  سابقه و هدف: یکی از مهمترین مباحث مطالعات اخیر، استفاده از نانوذرات در بهبود خواص ضدباکتریایی رزین ‌ های دندانی بوده است. نانوذرات تیتانیوم دی اکساید، به عنوان فیلرهای تقویت کننده در رزین کامپوزیت ‌ های دندانی و اپوکسی پیشنهاد شده ‌ اند. در مطالعه حاضر بر آن شدیم تا با افزودن نانوذرات تیتانیوم دی ‌ اکساید به یک نوع گلاس یونومر نوری، خواص ضدباکتریایی آن را بر علیه استرپتوکوک موتانس مورد بررسی قرار دهیم.   مواد و روش ‌ ها: در این مطالعه آزمایشگاهی جمعیت مورد مطالعه به پنج گروه گلاس یونومر نوری حاوی به ترتیب صفر (گروه کنترل)، نیم، یک، سه، پنج درصد وزنی نانوذرات تیتانیوم دی ‌ اکساید تقسیم شد.15 عدد دیسک (3 عدد از هر گروه آزمایشی) از گلاس یونومر آزمایشی داخل قالب ‌ های پلاستیکی یکسان جهت تست دیسک دیفیوژن کیور شد. سپس اثر ضدباکتریایی آنها در محیط شکلات آگار بر علیه باکتری استرپتوکوک موتانس مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام تست تماس مستقیم، 15 عدد میکروتیوپ حاوی گروه ‌ های رزینی (3 دیسک از هر گروه آزمایشی) تهیه شد و اثر ضدباکتریایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون ‌ های کروس کال والیس و من ویتنی یو برای مقایسه گروه ‌ ها استفاده شد.   یافته ‌ ها: میانگین قطر هاله عدم رشد باکتری اطراف دیسکهای حاوی نانوذرات اندکی بیشتر از گروه کنترل بود. در تست تماس مستقیم در گلاس یونومر ‌ های حاوی نانوذرات تیتانیوم دی ‌ اکساید، در زمان ‌ های 3، 6 و 24 ساعت تعداد باکتری کمتری بر سطح گروه ‌ های رزینی حاوی درصد بیشتر نانوذرات رشد کرده بود، بین چهار گروه مختلف حاوی نانوذرات اختلاف زیادی وجود نداشت ولی در مقایسه با گروه کنترل کاهش رشد باکتری مشاهده شد.   بحث و نتیجه ‌ گیری: اگرچه کاهش رشد باکتری در هر دو تست انجام شده در مقایسه با گروه کنترل رؤیت شد، خاصیت ضدباکتریایی نمونه ‌ های حاوی نانوذرات با یکدیگر تفاوت چشمگیری نداشت، در عین حال این ویژگی در تماس مستقیم با باکتری اثر خود را بیشتر نشان داد.